Get all 7 ξόρκι releases available on Bandcamp and save 20%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of ΣΤΗ ΓΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ, Ώρα Μηδέν (single), ΝΕΚΡΟΑΣΤΙΚΑ, το σπήλαιο είναι ζωντανό, Τα παράσημα του Παραδείσου (Γενιά του Χάους), Στοιχειωμένες Ιστορίες και Σκιές, and Ψαλμωδίες από τον Υπόνομο (demo).
1. |
||||
|
«Δεν θα γυρίσω. Και αν γυρίσω, δεν θα είναι για καλό». Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια της Ρέλας στους γονείς της τη μέρα πριν εξαφανιστεί. Το 17χρονο κορίτσι είχε εμμονή με την πλατεία Ομονοίας. Το σκοτάδι της τη μάγευε. Τα πνεύματα στα στενά την καλούσαν. Το κάλεσμά τους ήταν γλυκόπιοτο. Μπορούσε να το γευτεί με κάθε αίσθησή της, ακόμα και αν η επίγευση που άφηνε στη γλώσσα της ήταν μεταλλική. Τίποτα δεν θα χαλούσε το πέρασμα στην αιωνιότητα. Τα πάντα γύρω από την Ομόνοια είναι ποτισμένα με αιωνιότητα. Και εκείνη ρούφηξε και την τελευταία σταγόνα. Βγαίνοντας από τη βαριά σιδερένια πόρτα, έριξε μια ματιά στη νυχτερίδα και της έκλεισε το μάτι.
|
||||
2. |
Λουλούδι πτώμα
06:09
|
|||
|
Ο Ζέφυρος τίναξε απαλά τα φύλλα των δέντρων. Έφερε μια πνιγηρή υπάκουη αύρα πάνω από το νεκροκρέβατο, όπου ο κοιμισμένος σαμάνος ετοίμαζε τα ματζούνια του. Η αλχημεία μέσα στο γουδί βράζει. Το ξερατό ζαλίζει τις ρίζες, τις άκρες, τα μυαλά, και τσιτώνει τα φτερά. Η φύση ζαλίζεται και οι νεκροί ξυπνούν. Η φύση εμποτίζεται και οι νεκροί εξυψώνονται. Οι ρίζες των φυτών έχουν γίνει πλέον κισσοί. Ένα νεκροσάβανο που γίνεται πέτσα. Τα πέταλα και οι βλαστοί βλέπουν.
|
||||
3. |
Κατσαρίδα Γίγας
02:11
|
|||
|
Κρύφτηκα μέσα στο παπούτσι. Είχα όλα μου τα όπλα ανά χείρας. Είχα αφήσει ένα κομμάτι κιμά επίτηδες στον διάδρομο. Το είχα κρατήσει από εκείνο το παιδί στη γειτονιά. Κάτι πρέπει να της δίνω για να μην μπαίνει στο παπούτσι. Είμαι μέσα της. Νιώθω την τριχωτή γλίτσα στο στομάχι της. Είμαι βρεγμένος μέσα στο παπούτσι. Με ξέρασε. Μάλλον είμαι άνοστος. Κοιμάμαι στο παπούτσι και νιώθω τις τρίχες της να με χαϊδεύουν. Όταν κοιμάμαι, παίζει παιχνίδια. Θα βγάλω το παπούτσι από το μπάνιο. Δεν τη βλέπω, θα φέρω τον φακό. Κρυώνω. Θα μπω στο παπούτσι.
|
||||
4. |
Νυχτεριδοφτερά
04:32
|
|||
|
Παρατηρεί την πόλη από ψηλά. Η Ρέλα νιώθει έντονη έλξη για όλα τα πλάσματα της νύχτας. Είτε πετάνε είτε έρπονται. Μέχρι χθες έτσι ήταν και εκείνη. Γύριζε ανάμεσα σε άψυχα κορμιά που το μόνο που ήθελαν ήταν ευχαρίστηση. Τα μιάσματα που λέγονταν γονείς τής ρουφούσαν το αίμα. Οι αυτοαποκαλούμενοι φίλοι δεν άντεχαν το μεταξένιο λευκό δέρμα της. Ήταν ξένη ανάμεσά τους. Ασφυκτιούσε. Τώρα παρακολουθεί από ψηλά. Με ένα ξεπέταγμα τα φτερά ανοίγουν αρχοντικά. Εκείνη στέκεται κορδωμένη στην άκρη της ταράτσας. Τα φώτα της Βικτώριας δεν την τυφλώνουν. Πετά από πάνω τους. Ήρθε η σειρά της για αίμα.
|
||||
5. |
Άγριοι Δρόμοι
04:01
|
|||
|
Όταν το σκοτάδι πέφτει, είναι η ώρα τους. Οι δρόμοι έτσι και αλλιώς τους ανήκουν. Οι μηχανές μαρσάρουν και η μυρωδιά είναι λάστιχο και θάνατος. Σήμερα φοράνε όλοι τα «καλά» τους. Έχουν ακονίσει τις φαλτσέτες τους και οι ζώνες με τα καρφιά λαμπυρίζουν, όπως και η δίψα για αδρεναλίνη στα μάτια τους. H Λιοσίων είναι η πίστα τους. Σήμερα έχουν ένα μεγάλο σχέδιο. Οι αντίπαλοι περιμένουν στην Αχαρνών. Οι περιοχές πρέπει να γίνουν δικές τους και τίποτα δεν θα τους εμποδίσει. Τέσσερα δικάβαλα τρέχουν μανιασμένα από τους Αγίους μέχρι τα Πατήσια. Όταν, όμως, κάνεις δουλειές της νύχτας, η νύχτα θα σε φάει. Η παγίδα είχε στηθεί και οι αντίπαλοι τους εμβόλισαν. Έσπασαν σαν κατσαρίδες στα στενά για να γλιτώσουν. Ο Σίρι και ο Δημήτρης συνέχισαν στη Λιοσίων προς Βάθη. Η μηχανή τους ήταν καλύτερη από εκείνη των διωκτών τους. Ένα λοξό βλέμμα για κλάσματα του δευτερολέπτου ψηλά και η γη έπαιξε μπάλα με τον ουρανό βγάζοντας σπίθες. Τα φτερά της τον είχαν τυφλώσει. Τώρα έβλεπε θολά, μόνο τα πόδια της. Σταμάτησε μπροστά στο αίμα που κυλούσε αργά στην άσφαλτο.
|
||||
6. |
Λουσμένοι στο Αίμα
06:03
|
|||
|
Τα πλάσματα της νύχτας είναι έτοιμα για τη δική τους γιορτή. Σήμερα η μέρα θα ήταν αποκλειστικά ταγμένη σε εκείνα και τα γούστα τους. Κάθε βράδυ πήγαιναν στα στέκια των ερπετών. Ειδικά εκείνα που θεωρούνταν «κάτω από τη γη» και για σκοτεινές ψυχές. Αυτές οι τιποτένιες υπάρξεις ήταν ο καλύτερος μεζές. Έπαιζαν όμως καλή μουσική. Τροφή και διασκέδαση. Η βαριά σιδερένια πόρτα του σφαγείου, λίγο έξω από τη Μαλακάσα, άνοιξε. Οι δονήσεις έρχονταν από το έδαφος γεμίζοντας τα νεανικά κορμιά τους προσμονή. Η Ρέλα τον είχε γευτεί και ο Σίρι ήταν δικός της. Σήμερα ήταν η μέρα της βάπτισής του. Θα έκανε μπάνιο με αίμα. Όπως όλα τα πλάσματα της νύχτας σε ένα οργιαστικό ντελίριο. Ήταν δικός της.
|
||||
7. |
Δυσοίωνοι Ήχοι
02:56
|
|||
|
Κάθισε στην πολυθρόνα μέσα στο γεμάτο καπνό δωμάτιό του, απέναντι από το ράδιο, με αγνή περιέργεια και προσμονή. Η προηγούμενη μέρα ήταν μία όαση μέσα στη σήψη του. Ο σταθμός που είχε αφήσει να παίζει, ενώ εκείνος κοιτούσε αποχαυνωμένος και βρωμερός το ταβάνι, δεν έβαζε πλέον την ίδια λίστα που είχε συνηθίσει και τον νάρκωνε τόσους μήνες. Ένας υπόκωφος ήχος έβγαινε από το background της μελωδίας. Και σιγά σιγά έπαιρνε κεφάλι. Μετά έγινε ένας σφυριχτός ήχος. Ήταν κραυγές απέθαντων. Τον καλούσαν. Έπρεπε να τις ξανακούσει. Κάθε μέρα, για χρόνια, σε αυτή την πολυθρόνα, προσπαθώντας να ακούσει το κάλεσμα. Το κάλεσμα δεν ήρθε ποτέ ξανά. Εκείνος όμως έκανε το πέρασμα.
|
||||
8. |
Ντιαδό Κολακαβρύ
03:20
|
|||
|
Ο Σίρι ζούσε στο μεταίχμιο της ζωής και του θανάτου. Το πρωί ζούσε την παλιά του ζωή και τη νύχτα σεργιανούσε στον αττικό ουρανό με τη Ρέλα. Μέχρι να πετάξει το ανθρώπινο κουκούλι του ολοκληρωτικά, έπρεπε να ζει και μαζί με τα ερπετά. Μιλούσε καλά τη γλώσσα τους, αλλά έπρεπε να αποκτήσει έναν κώδικα και με τα υπόλοιπα νυκτόβια πλάσματα. Η «ζωή» του είχε αποκτήσει άλλο νόημα πλέον. Όπως και οι λέξεις του. Ναδαπό λουσεμί χρίμε να θειβρέ με τη Λαρέ του.
|
||||
9. |
||||
|
Μορφές χτικιάρικες μέσα σε σκοτεινά δωμάτια απ’ άκρη σ’ άκρη της πόλης. Η Αθήνα ζέχνει πόνο, αίμα και θάνατο. Ακόμα και όταν η καρδιά συνεχίζει να χτυπά. Δεν είχαν όλα τα πλάσματα της νύχτας την επιλογή να ξεμυτίζουν μόνο μετά τα μεσάνυχτα. Δεν μπορούσαν να κυκλοφορούν όλα με την περηφάνια της Ρέλας. Όλα ήταν διαφορετικά μα τόσο ίδια. Όλα ήθελαν να νιώσουν ασφάλεια. Μόνο η κούφια γη είναι ασφαλής και περιποιητική για τα πλάσματα της νύχτας. Εκεί βρίσκουν στοργή. Απόψε η βόλτα τους δεν είχε σουαρέ. Μόνο λαγνεία. Αγκαλιάστηκαν στο νωπό χώμα μπαίνοντας όλο και πιο βαθιά. «Ραντεβού στην Κούφια Γη, μωρό μου». Έγιναν ένα.
|
||||
ξόρκι Athens, Greece
Το ξόρκι φυτρώνει
Love music // Hate fascists
If you like ξόρκι, you may also like:
The Shadow of the Past
by Ithildin
featured on Bandcamp Radio Feb 16, 2024
go to album
Erang’s dungeon synth masterpiece “A Blaze in Time” comes to cassette via Dungeons Deep Records.
go to album
Dungeon synth king Erang returns with another dazzling LP, this one inspired by childhood “book & record” sets.
go to album
XIMEUA's debut EP is meditative, organic-sounding synth music inspired by Mexican progressive composers from the last few decades.
go to album
Post-rock musician and World Within Worlds label head Lachlan R. Dale returns with his debut full-length, a suite of ambient explorations.
go to album
The Cloud Machine
by Andrew Heath
Inspired by the simple innocence of his own childhood, Andrew Heath composes soothing drones, rich in texture.
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 9, 2024
go to album
